Welke verplichtingen kan een cao bevatten?
Veel werkgevers zijn niet op de hoogte van cao-afspraken over loondoorbetaling bij ziekte. Ze weten allemaal dat je twee jaar lang verplicht bent minimaal 70% door te betalen. Wat ze vaak niet weten is dat in vrijwel elke cao bovenwettelijke afspraken staan, waar ze zich óók aan moeten houden. Het kan gaan om een hoger percentage loondoorbetaling of om de eis een aanvullende verzekering af te sluiten voor arbeidsongeschiktheid. Vooral onwetendheid over dat laatste kan de ondernemer in ernstige financiële problemen brengen.
Twee jaar loondoorbetaling, maar hoeveel procent?
In de meeste cao’s staat dat een langdurig zieke werknemer het eerste jaar recht heeft op 100% van zijn laatstverdiende loon en het tweede jaar op 70%. Daar zijn allerlei varianten op. In de horeca bijvoorbeeld is het eerste jaar 95% en het tweede jaar 75% gebruikelijk. Er was nog even sprake van dat de overheid die loondoorbetalingsverplichting terug zou brengen tot één jaar. In plaats daarvan is de verzuim-ontzorgverzekering in het leven geroepen om verzuimmanagement voor mkb-ondernemers makkelijker maken. Tot zover lees je waarschijnlijk weinig nieuws.
Pas op voor het WGA-gat
Ongeveer de helft van alle cao’s verplicht de werkgever om een aanvullende arbeidsongeschiktheidsverzekering af te sluiten voor zijn werknemers. Ik kom regelmatig bij ondernemers die dat niet weten en die dus ook niet zo’n verzekering hebben afgesloten. Wanneer een werknemer in de WGA terecht komt en daar tot zijn pensioen in blijft, dan kan dat een groot financieel probleem opleveren voor de werkgever. Hij moet dan zelf het gat vullen tussen wat de werknemer krijgt van het UWV en het percentage loondoorbetaling waar de werknemer recht op heeft vanuit de cao-verplichtingen. Ik zal dit proberen te verduidelijken met een voorbeeld.
Een WGA-gat van een half miljoen
Henk-Jan is langdurig ziek. Hij verdiende € 35.000,- per jaar. Henk-Jan wordt voor 45% afgekeurd. Volgens de wet moet hij werk zien te vinden voor het deel dat hij nog wel kan werken. Dat lukt niet helemaal en daarom kort het UWV hem op zijn WGA-uitkering.
Henk-Jan krijgt van het UWV: € 6.160,-
Henk-Jan heeft recht op 70% van het laatste loon: € 24.500,-
________________________________________________________________
Het verschil: € 18.340,-
Henk-Jans werkgever heeft hier geen zogenoemde WGA-gat-verzekering voor afgesloten. Daarom moet hij het verschil uit eigen zak financieren. Henk-Jan is net 40, dus zijn werkgever zit nog 28 jaar aan die financiële verplichting vast. Zijn financiële schade is enorm: € 18.340 x 28 jaar = € 513.520,- (indexatie of verdere afkeuring nog niet meegerekend)
Dit voorbeeld gaat uit van een cao-verplichting voor de werkgever. Als die ontbreekt en de werkgever het WGA-gat niet uit eigen beweging repareert, loopt Henk-Jan dus een half miljoen aan inkomsten mis. Het is dus ook een kwestie van goed werkgeverschap om te zorgen dat werknemers bij langdurige ziekte voldoende inkomen hebben.
Langdurig verzuim heeft grote impact
Het kan gebeuren dat je als ondernemer niet stilstaat bij zulke risico’s. Zeker wanneer je met één man personeel begint en je bedrijf snel groeit. Terwijl voor kleine bedrijven de impact van een zieke werknemer groter is dan voor grotere bedrijven. Wanneer je enige werknemer langdurig verzuimt, dan betaal je ineens 100% extra loonkosten. Aan de andere kant geldt: hoe meer werknemers je in dienst hebt, hoe groter de kans dat er een ziek wordt. Dus: hoe groter het bedrijf, hoe kleiner de impact, maar hoe groter het risico op een loondoorbetalingsverplichting.
Aanvullende maatregelen of verzekeringen
Om het risico op zo’n financiële last te voorkomen, is het verstandig om je adviseur eens goed naar de cao te laten kijken. Hij kan adviseren of je aanvullende maatregelen of verzekeringen nodig hebt.’