Een camera maakt jouw zaak minder aantrekkelijk voor criminelen. Met toezicht kan je na een inbraak een persoon herkennen of detecteren. Maar je moet je bij het gebruik van camera's ook houden aan wetten en regels. Je mag namelijk alleen je eigen bezittingen filmen en de beelden maximaal voor een bepaald aantal dagen bewaren.
Regel: cameratoezicht kenbaar maken
Als je een camera in je bedrijf hebt hangen, moet je dat aan je gasten en klanten kenbaar maken. Dat doe je met een bordje, een duidelijk zichtbare camera of een scherm bij de ingang van het pand met livebeelden van de camera. Zo kunnen mensen die niet gefilmd willen worden zelf de keuze maken om een pand in te lopen en zichtbaar te zijn. Er zijn geen vaste voorschriften voor hoe je cameratoezicht kenbaar moet maken, maar dát het kenbaar gemaakt moet worden, staat vast.
De Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) heeft voor privaat cameratoezicht (waar je met een bedrijf onder valt) de regel dat als iemand niet gefilmd wil worden, je de beelden moet kunnen verwijderen.
Regel: beelden maximaal 28 dagen bewaren
Je mag camerabeelden maximaal 28 dagen bewaren. Het liefst zelfs korter. De AVG zegt hierover: je moet niet meer informatie vergaren dan strikt noodzakelijk. Daarnaast moet je een cameraplan in je privacyverklaring hebben opgenomen waarin je onderbouwt waarom je beelden voor een bepaalde termijn wil bewaren. Met dit plan kun je je verantwoorden wanneer de Autoriteit Persoonsgegevens ernaar vraagt. Zij beoordelen dan of deze onderbouwing redelijk is.
De termijn van 28 dagen is ruim aangehouden. Want stel, er wordt ingebroken op een zaterdagavond. Dan kom je daar waarschijnlijk op zondag of op maandagochtend achter. En als de inbraak heel secuur is uitgevoerd en het minder opvalt dat er iets gestolen is, dan kom je er binnen een week meestal wel achter. Beelden minder lang bewaren dan 28 dagen heeft voor ondernemers ook het voordeel dat ze besparen op ruimte in de cloud. Een maand aan videobeelden bewaren is duurder dan 7 of 9 dagen.
En als er wel een inbraak of diefstal is geweest? Dan moet je zo snel mogelijk aangifte doen. Je mag de beelden dan bewaren tot de politie de beelden van jou vraagt, of aangeeft dat ze de beelden niet gaan gebruiken. Daarna moet je de beelden verwijderen.
Regel: duidelijk doel van de camera
Het doel van cameratoezicht moet duidelijk zijn: bewaken, beveiligen of beschermen. Als ondernemer wil je jouw eigendommen, je klanten en je personeel beschermen tegen inbraak, overlast of andere vormen van criminaliteit. Maar dat mag niet zomaar. In een cameraplan moet je aangeven waarom je camera’s ophangt. Vraagt een klant ernaar? Dan moet je dit plan kunnen tonen. Kortom: in een cameraplan geef je kort aan waarom je camera’s hebt, hoe lang je de beelden bewaart en wat je doet als iemand niet gefilmd wil worden.
Waar mag je camera’s ophangen?
Je mag camera’s overal ophangen, zolang ze maar gericht zijn op jouw eigendommen. Je mag je hele entree in beeld brengen: je perceel, de toegangspoort en de volledige oppervlakte van een winkel. Wat niet mag, is het in beeld brengen van de openbare weg. En daar wordt het wettelijk kader lastig. Want als je de camera op de voordeur hebt staan, dan komt er toch ook een stuk openbare weg in beeld?
Stel, je hebt een transportbedrijf. Dan wil je misschien camera’s hebben op je eigen opleggers en vrachtwagens. Maar je hebt ook een poort waar eventueel ongewenste vrachtwagens doorheen rijden die niet bij jouw bedrijf horen. Met de camera op de poort breng je een deel van de openbare weg in beeld. Dat kan. Voor de plaatsing van camera’s geldt: breng niet meer in beeld dan strikt noodzakelijk. Je mag dus wel een klein deel van de weg in beeld brengen, maar bijvoorbeeld niet de hele straat of het pand van de overburen.
Wat kun je met de camerabeelden bij rechtszaken?
Wat nou als aangifte wilt doen bij de politie (e.g. bij een inbraak) en je beelden niet in lijn zijn met de regels van de AVG? Bijvoorbeeld beelden die een deel van de openbare weg tonen? Dan kom je niet in de problemen. Beelden die een ondernemer heeft gemaakt, of die nou binnen of buiten de wettelijke grenzen vallen, kunnen worden gebruikt bij een aangifte. Met de camerabeelden kan de politie een signalement van de verdachte maken. De rechter toetst vervolgens niet of de camerabeelden rechtmatig verkregen zijn door de ondernemer. Maar natuurlijk wel of de politie de beelden rechtmatig verkregen heeft.