Een eigen zaak
Na het overlijden van mijn moeder erfde ik € 50.000,-. Ik was toen bedrijfsleider in de horeca, maar wilde altijd al een eigen zaak. Ik wist dat de eigenaresse van een goedlopend eetcafé haar bedrijf wilde verkopen. Ik ging met haar praten en we waren er snel uit. Wel had ik extra financiering nodig voor de goodwill en inventaris. Ook wilde ik nog wat aanpassingen in de zaak doorvoeren. Ik schreef een businessplan en de bank bleek bereid om € 70.000,- te financieren. Die financiering kreeg ik alleen onder voorwaarde dat ik persoonlijk borg zou staan. Dat kon, want onze koopwoning had een overwaarde van rond de € 80.000,-.
Goede prognoses
Op 1 juli namen we de zaak over, inclusief 2 personeelsleden, een kok en een bedieningsmedewerker: goed voor de continuïteit. Ik verwachtte de laatste jaaromzet van drie ton te laten stijgen naar drieënhalve ton. Ik rekende mezelf een ondernemerssalaris van € 50.000,- toe. Afhankelijk van de groei hoopte ik op een jaarwinst tussen de € 10.000,- en € 60.000,-. Ook leasete ik een auto. Kortom: ik zag de toekomst positief in.
Slecht nieuws
In de eerste maanden na de heropening ging het de goede kant op. De omzet liep volgens prognose, ik betaalde netjes alle rekeningen en salarissen. Thuis hadden we meer te besteden. Ik maakte lange werkweken, maar genoot van het ondernemersbestaan. Om kosten te sparen, werkte mijn vrouw Amanda vaak mee in de zaak. Maar in december moest kok Martin zich ziek melden. Hij had slecht nieuws gekregen in het ziekenhuis. De behandelingen zouden al snel beginnen en hij verscheen van de ene dag op de andere niet meer op het werk. Dat was heftig. Hij was natuurlijk wel eens op vakantie gegaan, maar toen was alles helemaal voorbereid. Nu viel hij zomaar weg.
Verplichte loondoorbetaling bij ziekte
Ik ben zelf in de keuken gaan staan en Amanda nam de bar en bediening waar. Intussen dachten we na over een vervanger voor Martin. Maar toen ik bij UWV informeerde naar een ziekengeldregeling, kreeg ik daar slecht nieuws. Als werkgever moest ik de komende 2 jaar het salaris van Martin zelf volledig doorbetalen. Tot overmaat van ramp bleek dat ik geen verzuimverzekering had afgesloten. Mijn verzekeringsadviseur had me daar bij de overname wel op gewezen, maar ik had dat vanwege de kosten afgewezen. Achteraf een verkeerde beslissing.
Recensies minder positief
Het nieuwe jaar begon moeizaam. Maar ach, in het eerste kwartaal zijn de omzetten in de horeca altijd minder dan in de rest van het jaar. Om de salariskosten te drukken bleef ik in de keuken en namen Amanda en een vriendin mijn taken over in de zaak. Om te besparen kortten we de menukaart in en kochten we goedkoper in. We werkten heel hard, maar hielden er te weinig aan over. Ik raakte vermoeid en mijn vrouw werd prikkelbaar. Al snel verschenen er minder goede recensies op Google, TripAdvisor en IENS.
Teruglopende omzet
In mei en juni moesten we het vakantiegeld en de loonbelasting betalen. We hadden toen zo weinig geld op de bank dat we onze aflossing, leasetermijn en hypotheek oversloegen. De omzet bleef teruglopen. We hadden stress over geld en waren veel aan het werk om rekeningen te betalen. De gasten merkten dat natuurlijk. Onze reputatie ging verder achteruit.
De bank klopt aan
Een aantal maanden later belde de bank: de kasstroom op de rekening-courant was te laag voor het uitstaande krediet. Ook zagen ze onregelmatigheden in de betalingen van de rente en aflossing. De bank eiste snel beterschap. Ook andere schuldeisers – zoals de huurbaas en de vleesleverancier – lieten van zich horen. Gelukkig kon ik het leasecontract van de auto kosteloos opzeggen, maar die besparing was niet genoeg. De omzet bleef achter.
Persoonlijk failliet
In december volgde een gesprek bij de bank. De boodschap was duidelijk: binnen 2 maanden moest de bankschuld van nog bijna € 60.000,- volledig zijn terugbetaald, anders zou gedwongen verkoop van onze woning volgen. We hebben het huis te koop gezet, maar dat mocht niet meer baten. De huizenmarkt zat op dat moment nog op slot en een serieus bod bleef uit. Twee maanden later viel voor ons het doek. Vanwege de openstaande vorderingen en gebrek aan baten werden ik en mijn vrouw persoonlijk failliet verklaard. Ons huis is door de bank geveild en we belandden in de schuldsanering.
Overlevingskans
Inmiddels zijn we uit de schuldsanering en wonen we in een huurhuis. We werken beiden weer in loondienst in de horeca. Ik heb zelf ook fouten gemaakt, maar de verplichte loondoorbetaling bij ziekte werd ons gewoon te veel. Met een verzuimverzekering hadden we een andere kok aan kunnen nemen. Dan had onze zaak zeker nog bestaan.’
*De gebruikte namen in dit interview zijn om privacyredenen gefingeerd.